وقتی که کوچک بودم مثل برادر بزرگم می خواستم از طریق کاری که دوستش دارم منبع درآمدی داشته باشم و برای خودم و اطرافیانم مفید فایده باشم .

دبستانی که بودم وقتی در کنار خیابان کمد شکسته یا تخته چوبی می دیدم دوست داشتم که مال من بود و چیزی هایی که در ذهنم داشتم را با آنها می ساختم، پدر و مادرم این علاقه را در من دیدند و من را تشویق به انجام این نوع کارها می کردند.

شروع کار من زمانی بود که در مقطع راهنمایی در درس حرفه و فن، جرثقیلی با چوب ساختم که می توانست با قرقره هایی که داشت اجسام را از زمین بلند کند. در آن دوران در مسابقاتی که در سطح منطقه برگزار می شد شرکت کردم و ماکت من مقام برگزیده را از آن خود کرد.

وقتی در درس انشاء از من خواستند در مورد شغل آینده خود بنویسم، نوشتم که می خواهم نجار شوم. با ساخت کارهای چوبی کوچک خودم را سرگرم می کردم. پدرم کارگاه کوچکی در کنار حیاط برایم ساخت و مقداری لوازم نجاری برایم خرید.

تقریباً تمام فامیل از کارهایی که انجام می دادم، لذت می بردند و کارهای کوچکشان را به من می سپردند تا برایشان انجام دهم. یک روز عموی عزیزم که در شرکت تزانزیت کار می کرد، یک ماکت لنج برایم آورد و از من خواست که سر و سامانش بدهم. پس از ترمیم، یک سفارش ماشین ترانزیت از شرکت برایم گرفت.

کار بدی نشد و پس از آن خودم شروع به تولید ماکت های چوبی برای خودم کردم. ماکت هایم هر روز زیاد و زیاد تر می شد تا اینکه به فکر فروش آن ها افتادم. اولین ماشین ترانزیت را در شهرک کامیون های نصیرآباد با مبلغ پنجاه هزار تومان فروختم و این خیلی خوشحال کننده بود.

کارم را با سر زدن به شرکت های حمل و نقل ادامه دادم و توانستم ماکت های زیادی را بفروشم دیگر در دوران هنرستان برای خودم منبع درآمد خوبی داشتم من در هنرستان شهید بهشتی تهران که اولین هنرستان ایران بود درس می خواندم پس از پایان دوره هنرستان وارد دانشگاه شهید رجایی تهران در رشته صنایع چوب و کاغذ شدم و حدودا در پایان دوره دانشگاهی کارگاهی را با کمک برادرم راه اندازی کردم تا بتوانم محصولات مورد نیاز مردم را تولید کنم

از آن روزها حدود 18 سال می گذرد و من و برادرم همچنان مدیریت این کارگاه را بر عهده داریم
کارگاهی که در تمام طول فعالیت خود با ساخت محصولات متنوع و سفارشی و انجام پروژه های گوناگون در سبک های مختلف ارائه دهنده خدمات به مشتریان وفادار خود بوده است.